Shamshad Begum (ur. 14 kwietnia 1919, Amritsar, Punjab, Indie) - to indyjska piosenkarka playbackowa śpiewająca głównie w filmach Bollywoodzkich w latach 1934-1975.
Mini biografia
Shamshad Begum zadebiutowała w radiu Pareshwar Radio w Lahore 16 grudnia 1937 roku, podbijając serca słuchaczy czarującą głębią głosu. Była świadoma swojej mało atrakcyjnej urody, dlatego nigdy nie pozowała do zdjęć i niewielu ludzi widziało jej zdjęcia. Aż do końca lat 70-tych nikt w ogóle nie widział jej twarzy, chociaż wszyscy rozpoznawali melodyjny głos, który był wielokrotnie wykorzystywany przez wielkich mistrzów pokroju Naushada Aliego i O. P. Nayyara. Nawet dziś jej piosenki z lat 50-tych, 60-tych i wczesnych 70-tych cieszą się popularnością i zostają poddawane remiksom przez kolejne pokolenia kompozytorów.
Shamshad śpiewała dla All India Radio (AIR) ze swoją grupą muzyczną "The Crown Imperial Theatrical Company of Performing Arts" założoną w Delhi. Ówczesne AIR Lahore pomogło jej wejść w świat filmów, puszczając jej piosenki często, czym zachęcali kompozytorów, by wykorzystali jej głos w filmach. Shamshad nagrywała także "naaty" (Na Wikipedii było "naats" - nie wiem, co to, niestety.) oraz muzykę religijną dla kilku wytwórni gramofonowych.
Jej krystalicznie czysty głos przykuł uwagę mistrza sarangi, Ustada Hussaina Bakhwalego Saheba, który wziął ją za uczennice. Zamieszkały w Lahore kompozytor, Ghulam Haider, umiejętnie wykorzystał jej głos w kilku ze swych wcześniejszych filmach jak "Khazanchi" (1941) i "Khandaan" (1942). Kiedy przeprowadził się do Bombaju w 1944, Shamshad pojechała z nim jako członek zespołu, zostawiając za sobą rodzinę i zatrzymując się u swojego chacha.
Przypisuje się jej zasługę zaśpiewania jednej z pierwszych uzachodnionych piosenek, "Meri Jaan... Synday Ke Sunday" stworzoną przez C. Ramchandrę. O. P. Nayyar określa jej głos jako "dzwon świątynny" ze względu na czystość dźwięku. Shamshad stała się szałem całego narodu pomiędzy latami 40-tymi i późnymi 50-tymi ze względu na bycie posiadaczką głosu innego od swych koleżanek po wachu jak Lata Mangeshkar, Asha Bhosle, Beeta Dutt czy Amirbai Karnataki.
Shamshad była wielką fanką K. L. Sagai i oglądała "Devdasa" czternaście razy. Zarabiała 15 rupii za piosenkę i została nagrodzona 5000 rupii z okazji końca kontraktu z Xenophone, uznaną wytwórnią muzyczną.
Jakiś czas temu w mediach wybuchła panika, kiedy opublikowano kilka ogłoszeń oznajmiających jej śmierć. Dopiero później wyjaśniono sytuację, iż w 1998 roku zmarła babcia Sairu Banu (żony Dilipa Kumara), która także nazywała się Shamshad Begum. Piosenkarka żyła wraz z córką, Ushą Ratrą, i zięciem w Mumbaju ażdo śmierci męża, Ganpata Lali Batto, w 1955. Niedawno (w 2008) świętowała swoje 89 urodziny w domu swojej starszej siostry, a teraz zamieszkuje w Hirandani Gardens, Powai, Mumbaj. W 2009 została nagrodzona odznaczeniem Padma Bhushan.
(Źródło Wikipedia.org; tłumaczenie Qausain)
Filmografia Shamshad
Offline