Piercing (z ang., wym. pirsing; inaczej kolczykowanie, przekłuwanie) – jedna z popularnych form ozdabiania ciała. Polega na wykonywaniu przekłuć w specyficznych miejscach ciała (np. nosa) i wprowadzaniu w takie miejsca kolczyków wykonanych zwykle (w odróżnieniu od kolczyków tradycyjnie zakładanych do uszu) z tytanu lub bioplastu albo PTFE, do permanentnego noszenia. Do wygojonych dziurek zakłada się kolczyki ze stali chirurgicznej, która nie jest polecana do świeżych przekłuć ze względu na zawartość niklu, który może powodować uczulenia. Ze względu na radykalny charakter takiego ozdabiania ciała, piercing jest zaliczany do jednej z praktyk tzw. modyfikacji ciała.
Zabieg
Przekłuwanie ciała trwa z reguły około dwóch minut (przy czym samo przekłucie skóry - kilka sekund). Do wykonania zabiegu używa się specjalnych szczypiec do podtrzymywania fałd skórnych (z reguły wcześniej wysterylizowanych w autoklawie), oraz igły wenflonowej bądź specjalnej igły iniekcyjnej. Kiedy piercer ustali z klientem które dokładnie miejsce ma zostać przekłute, łapie je szczypcami, następnie przebija je igłą w którą (lub w jej plastikową obwódkę w przypadku wenflonu) i po przebiciu wkłada bezpośrednio kolczyk. Czasem zamiast igły i szczypiec używa się specjalnego pistoletu do piercingu, jednak metoda ta może stosowana jedynie do przekłuwania miękkich części uszu (płatków ucha), gdyż w innych miejscach ciała może wyrządzić poważne uszkodzenia i niesie za sobą duże ryzyko wystąpienia komplikacji. Tzw. pistolety nie są przystosowane do żadnej innej części ciała niż płatek ucha, gdyż zamiast przekłuwać tkankę tak jak robi to igła - rozszarpują ją, co utrudnia gojenie, a w przypadku miejsca innego niż płatek ucha - zmniejsza możliwości dokładnego wymierzenia, włożenia kolczyka odpowiedniego rozmiaru i przebicia skóry pod odpowiednim kątem. Ponadto metoda ta uniemożliwia zachowanie sterylności, ponieważ nie da się wysterylizować pistoletu w autoklawie. Do niektórych przebić (między innymi tzw. tuneli) używa się skalpela
Trendy w piercingu
Do najczęściej przekłuwanych części ciała należą: uszy, nos, wargi, język, łuki brwiowe, sutki, okolice podbródka, pępek, a także narządy płciowe (w tym u kobiet – wargi sromowe i okolice łechtaczki, u mężczyzn – prącie, moszna). Coraz większą popularnością cieszą się tunele.
Najpopularniejsze rodzaje kolczyków używanych do piercingu to kółko zapinane kulką, a także "podkówka", "banan" , "sztanga" i sztanga powierzchniowa, nazywane tak ze względu na kształt.
Gojenie
Czas gojenia jest zależny od miejsca przekłucia oraz indywidualnych cech organizmu. W pierwszej fazie gojenia normalne jest odczuwanie dyskomfortu, lekkiego bólu, swędzenia i pieczenia. Często też wydziela się płyn zawierający limfę, który zasychając tworzy suche strupki na biżuterii. Powinien on być dokładnie zmywany przy pomocy soli fizjologicznej. Przez pewien czas po przekłuciu nie powinno się spożywać większych ilości alkoholu ani kofeiny, nie polecane jest też zażywanie leków rozrzedzających krew, jak aspiryna, w przypadku przekłucia języka zalecane jest ograniczenie palenia papierosów (nie dotyczy to osób silnie uzależnionych od papierosów - ograniczenie palenia dodatkowo obciąża organizm). Czas gojenia najczęściej przekłuwanych części ciała.
Świeża rana powinna być skrupulatnie czyszczona za pomocą gazy nasączonej solą fizjologiczną - ograniczy to ryzyko wystąpienia infekcji oraz innych powikłań. Wielu piercerów poleca również przemywanie miejsc przekłucia delikatnym mydłem antybakteryjnym (np. w czasie kąpieli; jednocześnie należy pamiętać, by nie narażać uszkodzonego naskórka na rozmoknięcie). Osoby z wadą krwi, gorszą krzepliwością czy hemofilią decyzję zrobienia sobie kolczyka powinny skonsultować z lekarzem.
wikipedia.pl
-----------------------------------------
Co Wy na takie okolczykowanie?
Podoba się Wam to?
Bo mi nie za bardzo, przełkne jeszcze 3 kolczyki w uchu i jakiś delikatny w nosie ale nie podobają mi się za bardzo kolczyki w wardze czy pępku :/